Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het Amerikaanse leger gesegregeerd. Het 761e tankbataljon, bekend als de Black Panthers, was een ‘zwarte eenheid’ en bestond vooral uit Afro-Amerikanen. Sergeant Ruben Rivers was lid van deze eenheid en zou net als vele andere Amerikaanse soldaten helpen bij de bevrijding van Europa.
Als lid van het 761e tankbataljon kwam Sergeant Ruben Rivers op 10 oktober 1944 aan op Omaha Beach in Frankrijk. Hier zou zijn eenheid deel uit gaan maken van Generaal George Pattons 3e Leger. Rivers was 26 jaar oud en stond erom bekend doortastend te werk te gaan. Op 16 november leidde Rivers zijn peleton Sherman tanks naar het dorpje Guébling dat in Duitse handen was. Aangekomen in Guébling kwamen ze onder vijandelijk vuur en liep de tank van Rivers op een antitankmijn. Rivers raakte zwaargewond en werd aangetroffen met een open botbreuk .Een medisch team probeerde hem morfine toe te dienen, maar dat weigerde hij. Rivers nam zelfs de leiding over van een andere tank.
De volgende dagen vocht Rivers door zonder morfine en met een opgezwollen en geïnfecteerd been. Op 19 november probeerde de Black Panthers weer door Guébling heen te komen, maar Duitse troepen stonden klaar met antitank-kanonnen. Rivers beval zijn tank om uit de dekking te komen en de vijand aan te vallen waardoor zijn kameraden zich terug konden trekken. Dit werkte, maar zijn tank werd helaas opgeblazen.
Rivers actie was een voorbeeld voor het gehele 761e tankbataljon. Een Medal of Honor bleef na de oorlog echter uit, net zoals voor alle andere Afro-Amerikaanse militairen. Pas in 1997 kreeg zijn familie deze uitgereikt door President Bill Clinton. Samen met zes anderen, zijn zij de enige zwarte Amerikanen die de Medal of Honor ontvingen voor hun acties tijdens de Tweede Wereldoorlog.
