Muzeum Pokoju, zlokalizowane na zachodnim brzegu Renu w ocalałych wieżach zniszczonego Mostu Ludendorffa, przypomina zwiedzającym o koszmarach wojny i zachęca do starań o zachowanie pokoju z myślą o następnych pokoleniach.

Nieduża, otwarta kaplica stanowi jedyne upamiętnienie rozległego obozu dla Jeńców Wojennych zwanego “Złota Mila”. Przypomina odwiedzającym smutny los pokonanych żołnierzy niemieckich i ukazuje inny punkt widzenia na cenę wyzwolenia.

Most kolejowy w Remagen był jedynym całym mostem na Renie zdobytym przez aliantów. Umożliwiło to utworzenie pierwszego przyczółka na wschodnim brzegu tej wielkiej przeszkody wodnej.

Od marca 1945 niemiecki opór zaczął wreszcie słabnąć, i poddawało się coraz więcej żołnierzy. Jako że istniejące obiekty do ich przetrzymywania stały się dalece niewystarczające, armia amerykańska utworzyła “ogrodzenia” – tymczasowe obozy jenieckie, początkowo pozbawione jakiegokolwiek schronienia czy urządzeń sanitarno-bytowych.

W połowie 1945 roku Armia Czerwona rozpoczęła swoją ostateczną ofensywę: Berlińską Strategiczną Operację Ofensywną („Bitwa o Berlin”), której celem było nie tylko zajęcie niemieckiej stolicy, ale i zakończenie wojny w Europie.

Zachodni region Havelland jest położony z dala od tętniących życiem centrów miast i głównych szlaków komunikacyjnych. Od XIX wieku Rathenow było centrum przemysłu optycznego. To właśnie dlatego w czasach Niemieckiej Republiki Demokratycznej większość okularów pochodziła właśnie z tego miasteczka położonego nad rzeką Hawelą.

Wchodząc do centrum Müncheberg przez Bramę Berlińską (wraz z zachowanym, zabytkowym murem miejskim oraz bramą z basztą), należałoby się spodziewać, że tuż za przejściem kryje się centrum średniowiecznego miasteczka.

Podczas zaciekłych walk o Poczdam w kwietniu 1945 roku życie straciło wielu cywili i żołnierzy. Radzieccy żołnierze byli początkowo grzebani tylko tymczasowo, jako że po zakończeniu wojny mieli zostać pochowani w godziwym miejscu wiecznego spoczynku.

Podobnie jak w Treptow, plany powstania cmentarza rozpoczęły się już w 1946 roku. Rejon Schönholzer Heide został wybrany zarówno ze względu na korzystne warunki przestrzenne, jak i fakt, że w okolicy znajdowało się już wiele zbiorowych mogił, które po wojnie miały zostać przeniesione na cmentarz.

Głównym zadaniem operacji Veritable było oczyszczenie z sił niemieckich obszaru między rzeką Mozelą (Maas / Meuse) a Dolnym Renem. Pierwszą przeszkodą, na jaką się natknięto, był gęsto zalesiony teren, Reichswald, tuż za granicą niemiecką. Oddziały niemieckie zamieniły las w śmiertelną pułapkę.

Ostatnią przeszkodą w rozwinięciu natarcia na Nadrenię był sam Ren. Przeprawa w pobliżu Wesel (operacja Plunder) była jedną z kilku skoordynowanych przejść przez Ren. Brał w niej udział milion żołnierzy alianckich. Wsparcie przeprawie zapewniło 14.000 spadochroniarzy zrzuconych za linią wroga (operacja Varsity). Oba działania zakończyły się pełnym sukcesem. Dni Hitlera były policzone.

W Muzeum Miejskim w Monachium na zwiedzających czeka stała wystawa poświęcona historii socjalizmu narodowego w Monachium, począwszy od końca I wojny światowej w 1918 roku, aż do roku 1945. Wśród wielu poruszanych tematów przybliżony jest również ten ukazujący Monachium jako

Na cmentarzu wojennym w Monachium znajdują się 3543 groby, w tym 1778 z pierwszej oraz 1764 z drugiej wojny światowej. Większość pochowanych tu ofiar to Niemcy, ale 343 groby należą do poległych z osiemnastu innych krajów.

Obóz koncentracyjny Ravensbrück był największym obozem koncentracyjnym dla kobiet na terenie Niemiec. W latach 1939–1945 więzionych było tu ok. 132 000 kobiet i dzieci, 20 000 mężczyzn oraz 1000 nastoletnich dziewcząt i młodych kobiet. Za pomocą zróżnicowanych wystaw Miejsce Przestrogi

Obóz koncentracyjny Flossenbürg działał w latach 1938–1945, na terenie północno-wschodniej Bawarii w Niemczech. W obozie przebywało przeszło 96 000 więźniów, a 30 000 spośród nich w nim zmarło. Teren ten został przekształcony z cmentarza w miejsce pamięci, składające się z

Neuengamme powstał w 1938 roku, jako podobóz Sachsenhausen. Niezależnym obozem został w roku 1940. Ponad połowa spośród blisko 100 400 więźniów obozu, głównie obywateli z zagranicy, nie przetrwała nazistowskich prześladowań. Miejsce Pamięci KL Neuengamme, którego inauguracja w maju 2005 roku

Obóz koncentracyjny Sachsenhausen powstał latem 1936 roku w Oranienburgu w niemieckiej Brandenburgii. W latach 1936–1945 więziono tu przeszło 200 000 osób. Otwarte w 1961 roku Muzeum i Miejsce Pamięci Sachsenhausen obejmuje kilka różnych wystaw stałych. Można tu także zobaczyć pozostałości

Obóz koncentracyjny Mittelbau-Dora został założony w 1943 roku nieopodal Nordhausen w niemieckiej Turyngii. Dawniej odgrywał rolę podobozu obozu koncentracyjnego Buchenwald. Miejscem Pamięci opiekuje się Fundacja Miejsc Pamięci Buchenwald i Mittelbau-Dora. Znajduje się tutaj jedna stała wystawa i kilka zmieniających się

Obóz koncentracyjny Buchenwald powstał w czerwcu 1937 roku nieopodal Weimaru w środkowych Niemczech. Ponad 56 000 osób zginęło tu w wyniku tortur, eksperymentów medycznych i wycieńczenia. Przy zróżnicowanych wystawach, archiwum oraz bibliotece, Buchenwald jest największym miejscem pamięci o obozach koncentracyjnych

Bergen-Belsen to dawny nazistowski obóz koncentracyjny położony na terenie niemieckiej Dolnej Saksonii. Między 1942 a 1945 tysiące osób zginęły w obozie. Nawet 35 000 zmarło na tyfus. W muzeum przylegającym do pomnika udostępnione są fotografie, materiały wideo oraz spisane historie

Dachau był pierwszym nazistowskim obozem koncentracyjnym, zbudowanym w marcu 1933 roku w Niemczech. Obóz działał przez dwanaście lat. W tym czasie więziono w nim ponad 200 000 osób z całej Europy, a 41 500 zostało zamordowanych. W 1965 roku na

Zeitgeschichtliches Forum w niemieckim Lipsku zostało wzniesione w 1999 roku. Celem inwestycji było przedstawienie historii Niemiec od momentu zakończenia II wojny światowej. W muzeum dostępna jest jedna wystawa stała oraz co roku – nawet do trzech wystaw czasowych. Wystawa stała

Działalność Domu Historii w niemieckim Bonn została zainaugurowana w 1994 roku. Na powierzchni przeszło 4000 metrów kwadratowych wyeksponowano ponad 7000 przedmiotów przedstawiających współczesną historię. Stała wystawa przybliża polityczny, kulturalny oraz ekonomiczny rozwój Niemiec od zakończenia II wojny światowej w 1945

Muzeum Żydowskie w Berlinie zostało otwarte w 2001 roku. Jest miejscem sprzyjającym pochyleniu się nad Żydowską kulturą oraz historią. Wymienne wystawy czasowe przybliżają szerokie spektrum tematów, począwszy od historii kultury aż po współczesne instalacje artystyczne. Otwarcie nowej stałej wystawy, obecnie

Niemieckie Muzeum Historyczne w Berlinie przybliża dwa tysiące lat niemieckiej historii. Stała wystawa to około 7000 historycznych eksponatów opowiadających historię ludzi, pomysłów, wydarzeń oraz historycznych postępów w Niemczech. Obszar położony na głównym piętrze poświęcony jest Republice Weimarskiej, reżimowi nazistowskiemu, okresowi

Centrum Pamięci Niemieckiego Ruchu Oporu mieści się w Berlinie, w historycznym miejscu, gdzie 20 lipca 1944 roku podjęto próbę zamachu na Hitlera. W muzeum znajdują się różne wystawy, przybliżające rozmaite kwestie dotyczące ruchu oporu w Niemczech. Stała wystawa zatytułowana „ruch

Budynek berlińskiego Domu Konferencji w Wannsee był podczas II wojny światowej używany jako dom gościnny SS. Obecnie mieści się w nim miejsce pamięci, a stała wystawa „Konferencja w Wannsee i ludobójstwo Żydów Europy” dostarcza informacji o historii prześladowania Żydów.

Na Cmentarzu Grobów Wojennych Wspólnoty Narodów w Berlinie znajduje się 3595 mogił z okresu II wojny światowej. W 397 spoczywają niezidentyfikowani żołnierze. Większość pochowanych w tym miejscu ofiar to lotnicy polegli podczas nalotów na Berlin oraz miasteczka położone na wschodzie

Od 1935 do 1945 roku Dom EL-DE był siedzibą Gestapo w niemieckiej Kolonii. Centrum dokumentacji zostało założone w 1979 roku i pełni funkcję zarówno pomnika dla ofiar reżimu nazistowskiego, jak i centrum badawczego dokumentującego historię Kolonii podczas ery nazizmu.

Niemieckie Muzeum Morskie opowiada historię niemieckiego nadmorskiego miasteczka Wolhelmshaven od 1869 roku, z uwzględnieniem obydwu wojen światowych. Eksponaty z okresu II wojny światowej obejmują dwuosobową łódź podwodną Seehund, korpus Kreuzer Köln, dzwon okrętowy i wiele innych przedmiotów. Dostępne są także

Położone w niemieckim Hamburgu Muzeum w Bunkrze mieści się w autentycznym schronie przeciwlotniczym wykorzystywanym podczas II wojny światowej. Za pośrednictwem osobistych relacji osób, które w nich mieszkały, dokumentów oraz wielkoformatowych fotografii muzeum przybliża życie w bunkrach podczas bombardowań.

Zamek Colditz (Schloss Colditz), zlokalizowany w saksońskim mieście Colditz pełnił w latach 1939–1945 funkcję obozu jenieckiego dla alianckich żołnierzy. Powstałe w tym miejscu muzeum w zamku Colditz przybliża na wystawie przedmioty związane z ucieczką, a także mundury alianckich jeńców wojennych.

Muzeum Pomnik Wewelsburg 1933–1945 to poświęcony historii współczesnej oddział Regionalnego Muzeum Wewelsburg w niemieckim Büren. Wystawa zatytułowana „Ideologia i Terror SS” mieści się w dawnej wartowni na dziedzińcu zamkowym. Przybliża ona historię Wewelsburga w latach 1933–1945.

Centrum Dokumentacji Terenu Zjazdów Partyjnych NSDAP w niemieckiej Norymberdze znajduje się na miejscu niedokończonej Sali Kongresowej dawnych terenów zjazdów partyjnych NSDAP. Stała wystawa zatytułowana „Fascynacja i Terror” rozciąga się na powierzchni 13000 metrów kwadratowych i bada przyczyny, kontekst oraz skutki

Berlińska Topografia Terroru położona jest w miejscu dawnych głównych budynków nazistowskich organów terroru (w latach 1933–1945), w tym Gestapo, dowództwa SS, służb bezpieczeństwa SS oraz głównej siedziby Reichssicherheitshauptamt. Główna, stała wystawa przedstawia te instytucje oraz zaplanowane przez nie zbrodnie. Druga

Berliński Pomnik Pomordowanych Żydów Europy, znany także jako Pomnik Ofiar Holokaustu, upamiętnia ofiary Holokaustu poległe w czasie II wojny światowej. Pomnik został zaprojektowany przez architekta Petera Eisenmana oraz inżyniera Buro Happolda. Otwarcia dokonano 10 maja 2005 roku, 60 lat po

Muzeum Historyczno-Techniczne w Peenemünde powstało w 1991 roku na terenach dawnego niemieckiego ośrodka badawczego, w którym skonstruowano rakiety V1 i V2. Muzeum przedstawia rekonstrukcję historii powstania oraz wykorzystania tej broni. Odrębne ekspozycje przybliżają pracowników Peenemünde, życie ludności, a także powody,

Muzeum Broni Pancernej w niemieckim mieście Munster powstało w 1983 roku. Wśród eksponatów znajdują się czołgi, pojazdy i mundury wojskowe, oręż oraz broń strzelecka, medale, odznaczenia i inne elementy wyposażenia wojskowego z okresu od I wojny światowej do współczesności.

Muzeum Wojskowo-Historyczne w saksońskim Dreźnie jest jednym z niewielu niemieckich muzeów, w których znajduje się wyposażenie wojskowe z obydwu wojen światowych. Niektóre spośród najsłynniejszych dużych obiektów wystawianych w muzeum to bomba V2 oraz pierwsza niemiecka łódź podwodna. Celem muzeum jest

Stowarzyszenie Berliner Unterwelten informuje opinię publiczną o historii Berlina z niezwykłej perspektywy. Przed i w czasie II wojny światowej w mieście powstały setki bunkrów i schronów przeciwlotniczych. Choć po wojnie większość tych obiektów została zniszczona, na ich ślady można natrafić

Centrum Dokumentacji Robót Przymusowych w okresie nazistowskim zostało otwarte w 2006 r. w berlińskiej dzielnicy Schöneweide. Jest ono częścią Fundcji Topografia Terroru. Zlokalizowana w miejscu dawnego obozu pracy przymusowej, upamiętnia 26 milionów mężczyzn i kobiet, którzy w latach II wojny

Międzynarodowe Miejsce Pamięci Vogelsang pełne jest nazistowskiej symboliki. Wiele z tych symboli wiąże się z nazistowską ideologią “rasy panów”, “Herrenvolk’. Najważniejszym z tych symboli jest posąg niosącego pchodnię, widoczny z dużej odległości. Czerpie on z symboliki chrześcijańskiej i greckiej, jak

Operacja Veritable to kampania aliancka, której celem było wyparcie armii niemieckiej z Reichswald, rozległych i gęstych lasów na granicy między Holandią a Niemcami. Walki były bardzo intensywne i do złudzenia przypominały wojnę okopową z czasów I wojny światowej. Operacja Veritable

U schyłku lat 1930-tych mnisi z Opactwa Mariawald weszli w konflikt z reżimem nazistowskim i zostali eksmitowani. Podczas bitwy w Huertgenwald opactwo służyło za szpital polowy. Wielu rannych nie dało się uratować. 414 z nich spoczywa nadal na miejscu zwanym

Kompleks Vogelsang został zbudowany jako narodowo-socjalistyczny ośrodek szkoleniowy, następnie zaś został przekształcony w międzynarodowy wojskowy kompleks ćwiczebny. Dziś, Vogelsang IP jest międzynarodowym miejscem czynnej pamięci, gdzie obok przekazywania historycznych faktów z czasów nazizmu podnosi się kwestie dotyczące naszego obecnego życia

Cmentarz w Vossenack powstał na strategicznym miejscu, tj. na Wzgórzu 470, założonym przez niemiecką Komisję ds. Grobów Wojennych (Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge) w latach 1949 do 1952. Dziś na cmentarzu są groby 2.347 osób poległych podczas wojny. Wśród nich jest 35

Na Radzieckim Cmentarzu z II Wojny Światowej Simmerath-Rurberg leży 2.322 obywateli Związku Radzieckiego. Pięćdziesięciu pięciu ma osobne groby, pozostali leżą w grobach masowych. Jedynie niewielka cząstka znana jest z imienia i nazwiska. Niemal wszyscy tu pogrzebani byli jeńcami wojennymi lub

Wojenny pomnik żołnierzy radzieckich w Treptower Park jest obecnie największym poświęconym wojnie miejscem pamięci w Berlinie, a nawet w całych Niemczech. Imponującej wielkości rzeźba na szczycie mauzoleum przedstawia żołnierza niosącego uratowane niemieckie dziecko. Pomnik upamiętnia około 80.000 radzieckich żołnierzy poległych

Pomnik Żołnierzy Radzieckich w Tiergarten w centrum Berlina upamiętnia przeszło 80.000 żołnierzy radzieckich poległych w bitwie o Berlin w ostatnich tygodniach II wojny światowej w Niemczech. Pomimo, iż pomnik ten leży w byłym brytyjskim sektorze Berlina, radziecka gwardia honorowa była

Miejsce Pamięci i Muzeum „Wzgórza Seelow” przemieniły dawne pole bitwy w szeroko znane miejsce pamięci dokumentujące bitwę o wzgórza Seelow w kwietniu 1945 r. Miejsce to pokazuje także, jak największą bitwę stoczoną na ziemi niemieckiej w czasie II wojny światowej

Reichstag został wzniesiony w latach 1884 – 1894 jako siedziba parlamentu Cesarstwa Niemieckiego i Republiki Weimarskiej. W czasie II wojny światowej budynek został poważnie uszkodzony. W 1994 r. rozpoczęto jego odbudowę i renowację. Dziś Reichstag służy jako siedziba Parlamentu Federalnego

Pomiędzy wrześniem 1944 r. a lutym 1945 r. żołnierze amerykańscy i niemieccy stanęli naprzeciwko siebie twarzą w twarz na linii bunkrów Ochsenkopf. Na terenie niemal niedostępnych lasów Niemcy byli zdolni długo bronić swych ufortyfikowanych pozycji. Kiedy Amerykanie podeszli do lasów

Dla zachowania pamięci i jako ostrzeżenie Muzeum Lasów Huertgen w 1944 r. i w Czasie Pokoju (Museum Hürtgenwald 1944 und im Frieden) opowiada historię tzw. Bitwy o Lasy Huertgen oraz tego, co przyniosła ona lokalnej ludności. Muzeum prowadzone jest przez

Miejsca pamięci w Wöbbelin przywołują historię obozu koncentracyjnego w pobliżu Wöbbelin, 190 km na północny zachód od Berlina. Filia obozu koncentracyjnego Neuengamme była położona bezpośrednio przy drodze między Wöbbelin a Ludwigslust i działała tylko przez dziesięć tygodni, od 12 lutego

Tablica pamiątkowa umieszczona w berlińskim Wendenschloss przy ulicy Niebergall przywołuje historyczne zdarzenie. To tu stała willa zwana Waldgaststätte (leśny gościniec), gdzie 5 czerwca 1945 r. naczelni dowódcy czterech zwycięskich mocarstw podpisali Deklarację Berlińską, regulującą przyszłość okupowanych Niemiec. Tablica umieszczona w

Na początku maja 1945 r. w budynku przy Schulenburgring 2 miały miejsce zdarzenia o kluczowym znaczeniu dla historii świata. To tam radziecki generał Wasilij Czujkow założył swój sztab zmierzając do zakończenia wojny poprzez zajęcie Kancelarii Rzeszy i gmachu Reichstagu. Niemiecki

Kompleks Kwatery Clay’a został zbudowany dla Niemieckich Sił Powietrznych przed II wojną światową. Rząd wojskowy USA przejął kompleks w 1945 r. i przeznaczył go na biura gubernatora wojskowego, generała Luciusa Clay’a, który pomagał przy odbudowie Berlina i kierował słynnymi operacjami

Cmentarz Wojenny Reichswald jest największym cmentarzem żołnierzy Wspólnoty Brytyjskiej w Niemczech. Spoczywa tu 7.654 żołnierzy, w większości lotników z Królewskich Sił Powietrznych i spadochroniarzy. Cmentarz leży w kompleksie Reichswald, wiekowych lasów na granicy holendersko-niemieckiej, które w lutym 1945 r. były

Kiedy w listopadzie 1944 r. wycieńczone jednostki amerykańskie zostały wyparte ze wsi Schmidt, musiały pod ostrzałem pokonać most na rzece Kall. Wśród zaciętych walk dr Stüttgen, niemiecki lekarz wojskowy, zorganizował kilkakrotnie wstrzymanie ognia na krótką chwilę. Dzięki temu niemieccy lekarze

Kościół Pamięci Cesarza Wilhelma w Berlinie-Charlottenburg został uszkodzony w nalotach w listopadzie 1943 r., a zniszczony całkowicie w kwietniu 1945 r. Zrujnowaną wieżę zachowano jako pomnik antywojenny. Obecny kościół został poświęcony 17 grudnia 1961 r. Kościół Pamięci Cesarza Wilhelma, czyli

Jesienią i zimą z 1944 r. na 1945 r. w lasach Huertgen rozegrała się długa i krwawa bitwa. 3.001 ofiar tych zażartych bojów, w większości Niemców, znalazło miejsce spoczynku na Cmentarzu wojennym w Huertgen. Jesienią i zimą z 1944 r.

Cmentarz leśny w Halbe jest jednym z największych cmentarzy wojennych w Niemczech. W ostatnich dniach kwietnia 1945 r. zginęło tu ponad 40.000 ludzi. Dziś cmentarz Halbe jest miejscem spoczynku około 24.000 ofiar bitwy w kotle pod Halbe: żołnierzy, cywilów i

Muzeum Niemiecko-Rosyjskie położone jest w berlińskiej dzielnicy Karlshorst, w miejscu bezwarunkowej kapitulacji Niemiec w dniu 8 maja 1945 r., kładącej kres II wojnie światowej w Europie. Dziś dawni wrogowie wspólnie wspominają tu zdarzenia z łączącej ich, choć bardzo burzliwej historii.

Schron medyczny nr 374 w Simonskall został zbudowany w 1938 r. Wewnątrz, personel medyczny złożony z czterech osób służył pierwszą pomocą dwudziestu do trzydziestu chorym i rannym żołnierzom. Po wojnie schron stał się najpierw tymczasowym miejscem zakwaterowania ewakuowanych, a następnie

Schron kolejowy przy Friedrichstraße został zbudowany dla ochrony pasażerów linii kolejowej. Schron mógł pomieścić 1.500 osób. Po wojnie siły radzieckie wykorzystywały go na więzienie. Obecnie jest miejscem poświęconym sztuce współczesnej. Schron można zwiedzać wyłącznie z przewodnikiem. Nadziemny schron kolejowy przy

W listopadzie 1944r. walki między żołnierzami amerykańskimi a niemieckimi rozgorzały we wnętrzu kościoła w Vossenack. Dziś pamięć tych zdarzeń przenosi tablica pamiątkowa wewnątrz świątyni oraz napis na portalu. Wioska Vossenack została zmieciona z powierzchni ziemi w walkach, które toczyły się

Cesarz niemiecki Wilhelm II zbudował pałac Cecilienhof dla swego syna, księcia Wilhelma i jego żony, księżniczki Cecilie. Był to ostatni pałac wzniesiony przez dynastię Hohenzollernów, która rządziła w Niemczech do 1918 r. Miejsce to stało się znane na świecie dzięki

Muzeum Aliantów opowiada wyjątkową historię, od klęski Niemiec w II wojnie światowej począwszy, a na podziale Berlina Zachodniego i Wschodniego między trzy mocarstwa zachodnie i Związek Radziecki skończywszy. Berlin stał się najważniejszą sceną konfliktu znanego jako zimna wojna. Pod hasłem

5 czerwca 1945 r. najwyższe dowództwo mocarstw zachodnich po raz pierwszy spotkało się z dowódcami radzieckimi. W Wendenschloss w Berlinie podpisano Deklarację Berlińską, ogłaszającą bezwarunkową kapitulację Niemiec i przejęcie najwyższej władzy przez cztery zwycięskie mocarstwa. 5 czerwca 1945 r. najwyższe

Budynek główny lotniska Tempelhof jest objętym ochroną pomnikiem historii i symbolem burzliwych dziejów Berlina. Stanowi on wyraz ideologii nazistowskiej, a w okresie II wojny światowej służył za zakład produkcji zbrojeniowej, gdzie zatrudniano robotników przymusowych. W okresie blokady Berlina Zachodniego w

Ilu żołnierzy naprawdę straciło życie, nie wiadomo; na terenie bitwy w lasach Huertgen zginęło około 10.000 Niemców i 30.000 Amerykanów. Niemcy są pochowani na lokalnym cmentarzu wojskowym, ale żołnierzy amerykańskich nie wolno grzebać na wrogiej ziemi. Oni znaleźli swe miejsce

Armia Radziecka zdobyła Berlin na przełomie kwietnia i maja 1945 r. Dwa miesiące później do miasta weszły także oddziały alianckie. 4 lipca 1945 r., w amerykańskim Dniu Niepodległości, oddziały amerykańskie oficjalnie przejęły przydzielony im sektor okupacyjny w południowo-zachodniej części Berlina.

Wraz z bezwarunkową kapitulacją Niemieckich Sił Zbrojnych dnia 8 maja 1945 r. II wojna światowa w Europie dobiegła końca. Podpisanie kapitulacji odbyło się w berlińskiej dzielnicy Karlshorst, gdzie po upadku Berlina siły radzieckie założyły swą kwaterę główną. Dzień wcześniej, 7

Po zajęciu Reichstagu przez oddziały radzieckie 1 maja 1945 r. klęska Niemiec była kwestią godzin. 2 maja wywiad radziecki otrzymał wiadomość radiową od niemieckiego 56. Korpusu Pancernego z prośbą o rozejm. Później tego samego ranka dowódca korpusu generał Helmuth Weidling

W listopadzie 1944 r. ruszyła aliancka operacja Queen, której celem było sforsowanie rzeki Rur i dalszy marsz ku Renowi. Alianci zdawali sobie sprawę, że jeśli zastawy na Rur zostaną otwarte, cała dolina rzeki zostanie zalana uniemożliwiając przejście przez nią. Ich

Latem 1945 r. historię świata pisano w Poczdamie pod Berlinem. Przywódcy rządów trzech zwycięskich mocarstw spotkali się osobiście, by ustalić nowy porządek w Europie i w Niemczech. Uzgodnienia wypracowane na konferencji ujęto w umowie poczdamskiej. Latem 1945 r. historię świata

Dnia 22 kwietnia 1945 r. oddziały niemieckie wycofujące się ze wzgórz Seelow około 70 km na wschód od Berlina zostały otoczone przez armię radziecką w regionie Spreewald w pobliżu wsi Halbe. Niemcy nie poddali się, ale bezskutecznie próbowali przedrzeć się

Dnia 16 kwietnia 1945 r. siły radzieckie zaczęły w oskrzydlającym manewrze otaczać Berlin. Pięć dni później pierwsze jednostki radzieckie weszły do Berlina od wschodu i przedarły się do centrum miasta. 2 maja, dwa dni po samobójstwie Hitlera, wszystkie siły niemieckie

Dnia 26 kwietnia 1945 r., berlińskie lotnisko Tempelhof znalazło się pod kontrolą radzieckich oddziałów bojowych pod dowództwem generała Wasilija Czujkowa. Gotowe do lotu samoloty w podziemnych hangarach Tempelhof były ostatnią drogą ucieczki dla przywódców nazistowskich, dlatego zdobycie lotniska było priorytetem

5 czerwca 1945 r. najwyższe dowództwo mocarstw zachodnich po raz pierwszy spotkało się z dowódcami radzieckimi. W Wendenschloss w Berlinie podpisano Deklarację Berlińską, ogłaszającą bezwarunkową kapitulację Niemiec i przejęcie najwyższej władzy przez cztery zwycięskie mocarstwa. 5 czerwca 1945 r. najwyższe

Regularne naloty na Berlin, prowadzone przez Królewskie Siły Lotnicze (RAF) i Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych (USAAF) rozpoczęły się w 1944 r. W lutym i marcu 1945 r. bombardowania miały miejsce niemal codziennie. Nalot w dniu 3 lutego 1945 r. był

12 września 1944 r. pierwsze oddziały amerykańskie przekroczyły granicę niemiecką w pobliżu prastarego miasta Aachen. Jednostki parły do lasów Huertgen, żeby zabezpieczyć prawą flankę. Nie doceniwszy niemieckiej obrony i trudnego terenu Amerykanie ponieśli ciężkie straty w zaciekłej konfrontacji, która rozpoczęła

Dnia 16 kwietnia 1945 r. oddziały radzieckie zaatakowały niemiecką linię obrony w okolicy miasta Seelow, 70 km na wschód od Berlina. Ponieważ radziecki marszałek Żukow nie docenił wysokości wzgórz Seelow, jego dowódcy musieli szukać objazdów. Na Łęgach Odrzańskich i wzgórzach

Na terenie Alzacji położonych jest wiele historycznych miejsc upamiętniających jej bogatą historię z czasów II wojny światowej. Brytyjczycy, Francuzi oraz Amerykanie najpierw wyzwolili północną część Alzacji w listopadzie 1944 roku.

W maju 1945 roku amerykańska 3 Dywizja pod dowództwem generała Pattona wkroczyła do Pilzna w celu wyzwolenia Czechów po sześciu latach niemieckiej okupacji.

Jesienią i zimą 1944/45, w lasach Hürtgen w Niemczech miała miejsce najdłuższa bitwa II wojny światowej. Wraz z tą bitwą, wojna rozpoczęta przez reżim nazistowski powróciła do Niemiec.

Bitwa o Berlin była jedną z ostatnich bitew w czasie II wojny światowej w Europie. Wojna, która rozpoczęła się w Berlinie wróciła do miasta.

Trasa ta daje podróżującym możliwość podążania śladami sił amerykańskich i aliackich oraz przejścia szlaków z czasów I i II wojny światowej.

Na trasie tej zapoznamy się z działaniami anglo-kanadyjskiego wojska 21. Grupy Armii, początkowo próbującego odeprzeć siły niemieckie na wschodnim przyczółku w celu wsparcia operacji przejścia wojsk amerykańskich dalej na zachód.

Odwiedź współczesną Polskę i złóż hołd polskim bohaterom oraz ofiarom II wojny światowej.

Wyzwolenie Paryża nie było priorytetem aliantów, ale okazało się konieczne wobec wybuchu w dniu 19 sierpnia powstania ludności cywilnej przeciwko Niemcom.

Bombardowanie Warszawy przez niemiecką Luftwaffe w czasie inwazji na Polskę rozpoczęło się w dniu 1 września 1939 roku. Nastąpiły wyczerpujące lata terroru, okupacji, oporu i tragedii. Odwiedź dzisiejszą Polskę i oddaj hołd bohaterom i ofiarom doświadczeń tego miasta w czasie II wojny światowej.

Wieczorem 6 czerwca 1944 roku siły alianckie utworzyły przyczółek na wszystkich pięciu plażach lądowania. Był to dopiero początek, ale dzienne operacje, które zaskoczyły niemieckie dowództwo były udane.

Dla ludności Polski, koniec II wojny światowej zupełnie nie oznaczał wyzwolenia. Przybycie Armii Sowieckiej oznaczało przede wszystkim porażkę i faktycznie nową okupację. Dla wielu Polaków polityczne konsekwencje wojny twały do 1989 roku, kiedy Polska stała się znów niezależnym i demokratycznym państwem.

Bitwa o Scheldę zajmuje czołowe miejsce w zbiorowj pamięci ludności Zelandii i poza nią. W czasie tej często nazywanej “zapomnianej bitwy” toczącej się tutaj pod koniec 1944 roku, obszary wokół zachodniej Scheldy były sceną działań wojennych, które okazały się decydujące dla otwarcia drogi wodnej do Antwerpii, która została już wyzwolona.

II wojna światowa kosztowała życie wielu osób cywilnych w Limburgii, a dużo miast i wiosek zostało zniszczonych w czasie bombardowań i walk artylerii.

Aby zapewnić powodzenie Operacji Market Garden, wojska alianckie musiały przechwycić most w Arnhem. Ale słabo uzbrojone siły powietrzne nie miały szans wobec dwóch Dywizji Pancernych SS znajdujących się na tym obszarze.

Poznaj fascynującą historię wojny powietrznej znanej jako Bitwa o Anglię. Po upadku Francji w 1940 roku i własnej zniechęcającej porażce w Belgii oraz Francji, Wielka Brytania dokonała przegrupowania, okopała się i rozpoczęła powietrzną obronę swojego wyspiarskiego narodu przeciwko groźnej Luftwaffe.