Cmentarz w Bény-sur-Mer, oddalony o kilka mil od plaży Juno, jest jednym z dwóch kanadyjskich cmentarzy wojskowych w Normandii. Na obu znajduje się łącznie 4.800 grobów żołnierzy zabitych w walkach latem 1944 r. Nagrobki świadczą o wadze udziału Kanadyjczyków w wyzwoleniu Francji i Europy północno-zachodniej.

Kanadyjski Cmentarz Wojenny noszący nazwę miejscowości Bény-sur-Mer (choć w rzeczywistości leży w granicach miasta Reviers) otwiera widok na plażę Juno, gdzie w dniu 6 czerwca 1944 r. wylądowała 3. Dywizja Kanadyjska. Na cmentarzu pochowano ponad 2.000 żołnierzy kanadyjskich, poległych w pierwszych tygodniach bitwy o Normandię, szczególnie podczas krwawej potyczki z 12. Dywizją Pancerną SS Hitlerjugend przed wyzwoleniem Caen w dniu 9 lipca.

Drugi cmentarz kanadyjski w Normandii mieści się w Bretteville-sur-Laize, na południe od Caen. Tu miejsce ostatniego spoczynku znalazło 2.800 żołnierzy kanadyjskich, którzy stracili życie podczas nadzwyczaj trudnego natarcia 2. Korpusu Kanadyjskiego na Falaise między lipcem a sierpniem 1944 r.

Podobnie jak na innych cmentarzach wojennych Wspólnoty Brytyjskiej, groby znaczone są rzędami jasnych kamieni nagrobkowych. Każda płyta nosi numer, imię i nazwisko żołnierza, jego szarżę, nazwę jednostki, datę zgonu, a także emblemat pułku (w przypadku rodzimych Kanadyjczyków przyjęto z założenia liść klonu). W niektórych przypadkach symbol religijny sugeruje wyznanie żołnierza. Rodzinom umożliwiono dodanie osobistego przesłania lub sentencji. Właśnie te, przepełnione uczuciem słowa, ilustrują ogrom ludzkiej tragedii, która towarzyszyła śmierci każdego z mężczyzn.