Pomnik Danuty Siedzikówny “Inki” upamiętnia bohaterkę antykomunistycznego ruchu oporu po zakończeniu II wojny światowej. Pomnik wzniesiono w 2015 r.

W roku 2015 w Gdańsku Oruni wzniesiono pomnik Danuty Siedzikówny, która w znaczną część swego krótkiego życia spędziła w walce o niepodległość Polski. Podczas II wojny światowej i po niej uczestniczyła w oporze przeciwko niemieckim, radzieckim i komunistycznym okupantom ojczyzny. “Inka” została stracona w 1946 r., na tydzień przed swymi osiemnastymi urodzinami.

Danuta Siedzikówna w wieku piętnastu lat została sierotą. Jej ojciec został wywieziony w głąb Związku Radzieckiego, matka zaś została zamordowana przez gestapo w roku 1943. Danuta wstąpiła do Armii Krajowej, lojalnej wobec polskiego rządu na uchodźstwie w Anglii. Przybrała pesudonim “Inka”, na pamiątkę niezłomnego ludu Inków. Otrzymała przeszkolenie i służyła jako sanitariuszka. W czerwcu 1945 r. została aresztowana przez służbę bezpieczeństwa za współpracę z antykomunistycznym podziemiem. 28 sierpnia 1946 r., sześć dni przed osiemnastymi urodzinami, została stracona w Areszcie Śledczym w Gdańsku. Po upadku komunizmu Danuta i jej towarzysze broni zostali zrehabilitowani, co umożliwiło wzniesienie jej pomnika.

Pomnik składa się z popiersia “Inki” dłuta Andrzeja Renesa, osadzonego na kolumnie z jej imieniem, datami urodzin i tragicznej śmierci oraz hasłem “Chwała Bohaterce”. Fundusze na budowę pomnika zebrano wśród mieszkańców Gdańska. Uroczyste odsłonięcie pomnika odbyło się 30 sierpnia 2015 r., niemal rok po odnalezieniu jej szczątków na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku.