Op 8 april 1945 maakt de luchtbeschieting op een trein in het station van Meppel, een einde aan het leven van tientallen mensen, waaronder reizigers met de Duitse nationaliteit. Anneliese Lehrmann is één van hen.

In de vroege avond van de achtste april 1945 stopt een trein op het station van Meppel. Een trein op weg naar Duitsland met daarin een aantal wagons voor passagiers en een gedeelte met goederenwagons. De passagiers zijn meest Duits, waaronder een aantal gewonden op weg naar de heimat. Op het perron staan dan ook al een aantal Duitse verlofgangers klaar om in te stappen. Meppel herbergt nogal wat Duitse “abteilungen”. Enerzijds, onlangs op de vlucht voor de geallieerde troepen neergestreken, vooral politie- en militaire onderdelen maar ook leden van de organisatie Todt. De laatsten grotendeels actief voor het nabijgelegen vliegveld in Havelte.

Typhoons van de 83ste en 84ste groep van de 2nd Tactical Air Force, gelegerd op het vliegveld Eindhoven, ontdekken de stilstaande trein en vallen aan. Er volgen beschietingen en wagons ontploffen. Een gigantische schade is het gevolg. Er zijn tientallen doden en gewonden. De slachtoffers worden de volgende dag al met militaire eer begraven in de grasberm van het Rosarium in het nabijgelegen Wilhelminapark. De doden worden op 29 november 1945 overgebracht naar vak M. op de Algemene begraafplaats aan de Zomerdijk. Daar liggen al Duitse gesneuvelde militairen onder zwarthouten kruizen. In februari 1951 worden alle daar begraven doden opgegraven en overgebracht naar het Duitse militaire kerkhof in Ysselsteyn.