Op 16 december 1944 startte het laatste grote offensief aan het westfront, het Ardennenoffensief of The Battle of the Bulge, zoals de geallieerden de Slag om de Ardennen noemen. Hitler moest een beroep doen op onervaren jongeren, waarvan velen amper 14 à 15 jaar oud waren. Deze jongeren zonder noemenswaardige vechtervaring konden de grote materiële overmacht van de geallieerden uiteindelijk niet aan.

In de zomer van 1944 had het Duitse leger aan de verschillende fronten zware verliezen geleden. Ondanks dringende verzoeken van zijn generaals om versterking in het oosten, keek Hitler de andere kant op en startte in het najaar het Ardennenoffensief. Het doel was de haven van Antwerpen heroveren om zo de bevoorrading van de geallieerden af te snijden.

Op zaterdag 16 december startte Hitler zijn offensief. Vanuit de Eifel gingen tienduizenden veelal piepjonge en onervaren manschappen op weg naar de Ardennen. De aanval vond plaats over een linie van 140 kilometer van de Hollerather Knie in zuidelijke richting, tot aan de grens van Luxemburg. De opmars naar Antwerpen mislukte al snel. De Duitse troepen leden grote verliezen bij Bastogne en St. Vith. Ook veel Amerikaanse soldaten lieten het leven. Te weinig manschappen, kou en natheid, en een gebrek aan benzine, munitie en vooral aan zware artillerie braken de Duitse troepen op. Na zes weken strijd waren ze weer teruggedrongen tot op het punt waar de aanval begonnen was.

Het Ardennenoffensief was definitief mislukt. Ondanks tienduizenden slachtoffers aan beide zijden was het Duitse leger uiteindelijk geen meter opgeschoten. De geallieerden bleven echter tanks en manschappen aanvoeren.