Na de Kristallnacht op 9 november 1938 stelde Manfred Steinfelds moeder alles in het werk om haar kinderen weg te halen uit nazi-Duitsland. Manfreds broer was inmiddels in Palestina, maar het lukte niet om zijn zusje met een kindertransport naar Engeland te laten gaan. Zij en haar moeder kwamen later om in een concentratiekamp.

Manfred Steinfeld slaagde erin de Verenigde Staten te bereiken dankzij de hulp van de Hebrew Immigrant Aid Society. In Chicago, waar hij familie had, verdiende de 14-jarige vluchteling zijn eerste geld als krantenverkoper. In 1943 werd hij Amerikaans staatsburger en werd hij opgeroepen voor het leger. Als nieuwbakken Amerikaan wilde hij zich persoonlijk inzetten voor de strijd tegen het fascisme. Tijdens zijn opleiding in Camp Ritchie in Maryland leerde hij verhoren af te nemen en luchtfoto’s te analyseren. Hij ging naar Europa voor deelname aan Operatie Market Garden en in september 1944 landde hij in Nederland als parachutist van de 82e Airborne Divisie (Luchtlandingsdivisie).

Op 2 mei 1945 was Steinfeld getuige van de ontmoeting van Amerikaanse en Sovjet-militairen in Grabow aan de Elbe. Enkele dagen later, kort voor de ineenstorting van het Derde Rijk, vertaalde hij de tekst van het capitulatiedocument van de Duitse legergroep Vistula onder bevel van generaal Von Tippelskirch. Diezelfde dag bevrijdde zijn eenheid het concentratiekamp Wöbbelin.

Aan het eind van de oorlog werkte Steinfeld bij de contra-spionagedienst van het Amerikaanse militaire bewind en arresteerde hij de man die, naar later bleek, de voormalig commandant van concentratiekamp Ravensbrück was. Steinfeld werd vervolgens overgeplaatst naar de Amerikaanse sector van Berlijn. In Dahlem vorderde hij woningen en kantoorruimten voor de staf van zijn divisie. Na zijn terugkeer naar de Verenigde Staten in oktober 1945 bouwde hij een succesvolle carrière op in de meubelindustrie. Momenteel verdeeld Steinfeld zijn tijd tussen Chicago en Boca Raton in Florida.