Na de Tweede Wereldoorlog werden Gdansk en Pommeren een onderdeel van Polen. Maar de bevrijding van de Duitse bezetting betekende ook het begin van de afhankelijkheid van de Sovjet-Unie.

In 1946 werd een kleine begraafplaats ingehuldigd voor de heldhaftige Poolse verdedigers van het Militaire Transit Depot op het schiereiland Westerplatte. In de Stalinistische periode vonden de communisten dit verfoeilijk, omdat de begraafplaats werd gezien als een symbool van de strijd van burgerlijke elite van Polen. Maar de verdediging van Westerplatte had een uitzonderlijke plaats veroverd in het Poolse collectieve geheugen, of de communistische regering wilde of niet. Het belang ervan werd onderstreept door de enorme menigte bij de herbegrafenis van de as van majoor Sucharski op 1 september 1971. Sucharski ‘s urn werd naar Gdansk overgebracht uit Italië, waar hij in 1946 was gestorven.

Ironisch genoeg werd de beslissing van de herbegrafenis genomen door de communistische machthebbers zelf. Deze maakten zich zorgen over de toenemende spanning tussen werknemers en de overheid, wat al had geleid tot straatgevechten. De communisten wilden de Poolse publieke opinie sussen door eenheid te scheppen op basis van een nationale herdenking. Maar het resultaat was precies tegenovergesteld: de spontane, massale hommage aan Sucharski maakte de Poolse burgers er zich van bewust dat ze de politiek konden beïnvloeden. Uiteindelijk zou dat leiden tot een succesvolle opstand tegen het communisme.