Na de Tweede Wereldoorlog kreeg Gdańsk een geheel nieuwe bevolking. Polen uit alle delen van de Poolse Republiek, met hun eigen taal en gewoontes, veranderden het voormalige Duitse karakter van de stad.

Het communistische regime dat de macht had overgenomen deed daar nog een schepje bovenop met haar verreikende politieke en sociale veranderingen. Na meer dan een eeuw Pruisisch en Duits bestuur kwam Gdańsk terug in het Poolse moederland. Het nieuwe Poolse Gdańsk moest opnieuw worden uitgevonden: een Poolse stad met socialistische inwoners geschoold volgens de stalinistische ideologie. Sporen van het Duitse verleden van de stad werden zoveel mogelijk uitgewist of gemaskeerd.

Veel van de nieuwe bewoners waren afkomstig uit de regio Vilnius in het huidige Litouwen. Deze regio hoorde tot de Russische annexatie in 1939 bij Polen. Veel immigranten konden zich maar moeilijk aanpassen aan de situatie in hun nieuwe vreemde leefomgeving. Tegelijkertijd stond Gdańsk symbool, evenals andere voormalige Duitse gebieden in de nieuwe Poolse Republiek, voor een belofte van een beter leven. Veel mensen hoopten juist daar een huis en werk te kunnen vinden. Men verlangde naar een normaal leven en een nieuwe start na de catastrofale jaren van de Tweede Wereldoorlog. Ondanks de naoorlogse moeilijkheden groeide de bevolking van de stad gestaag. Dit begon vanaf de laatste maand van de oorlog, met een piek in de late jaren ‘40.