Op 16 april 1945, om 3 uur ‘s nachts, begon het 1e Wit-Russische Front, onder leiding van maarschalk Georgi Zjoekov, met het bombarderen van de Duitse posities van het 9e Leger van generaal Theodor Busse. Dit leger bevond zich in het moeras van de Oder, 90 km ten oosten van Berlijn. Zjoekov had geen tijd gehad om het gevechtsterrein goed te verkennen, maar besloot toch tot de aanval over te gaan. Zijn officiers werden daardoor gedwongen om de heuvels te omzeilen en omwegen te zoeken. Hierdoor volgden chaotische gevechten elkaar op in de moerassen van de Oder en in de heuvels rond Seelow.

De hevigheid van de Duitse verdediging verrasten de Sovjets, waardoor Zjoekov eerder dan gepland zijn tanks moest inzetten. Dit veroorzaakte extra chaos en verwarring bij het Küstrin-bruggenhoofd, waar de tanks waren gestationeerd. Duitse eenheden voerden ondertussen een aantal succesvolle tegenaanvallen uit op de voortploeterende Sovjettanks.

Uiteindelijk braken Zjoekovs tanks op 19 april door de laatste Duitse verdedigingslinie heen. Met 33.000 doden en gewonden was het verlies aan mensenlevens aan Sovjet zijde bijna driemaal zo groot als aan Duitse zijde.