Op 4 juli 1945 bezetten de Amerikaanse troepen hun deel van Zuidwest-Berlijn. Ze installeerden hun hoofdkwartier in het 85.000 m² tellende voormalige hoofdkwartier van de Duitse Luftwaffe aan de Kronprinzenallee in Berlijn-Zehlendorf. Het complex was gebouwd tussen 1935 en 1937 en was een van de eerste grote nazi bouwwerken. De gebouwen waren slechts licht beschadigd tijdens de bombardementen van Berlijn.

Het complex huisvestte de kantoren van de Amerikaanse militaire gouverneur, generaal Lucius Clay. Clay leidde de wederopbouw van Berlijn en organiseerde de befaamde luchtbrug om de Sovjet blokkade van de stad in 1948-1949 te omzeilen.
Na de blokkade werd de Kronprinzenallee, waar het complex staat, ter ere van hem hernoemd tot Clayallee. Vanaf 1952 stond het complex bekend als Hoofdkwartier Berlijns Opperbevel en later als het Amerikaans-Berlijnse Legerhoofdkwartier. Na de dood van Clay, op 12 mei 1979, de 30e verjaardag van de Berlijnse luchtbrug, werd het complex hernoemd tot Generaal Lucius D. Clay Hoofdkwartier.

Andere gebruikers van het complex waren de Amerikaanse stadscommandant en de Amerikaanse consul van de ambassade in Bonn. Na het terugtrekken van de geallieerde legers in 1994 bleef het Amerikaanse consulaat hier gevestigd. Tegenwoordig is een goot deel van het complex omgebouwd tot exclusieve appartementen.