De spoorbrug in Remagen werd gedurende de Eerste Wereldoorlog gebouwd om het toenemende transport naar het Westelijke front aan te kunnen. Het werd geopend in augustus 1918 en werd genoemd naar Generaal Erich Ludendorff, die verantwoordelijk was voor de Duitse oorlogsinzet. De 325 meter hoge brug werd gevormd door stenen torens aan weerskanten van de rivier. Aan de Oostelijke kant ging de rails direct een tunnel in van 382 meter in, onder de Erpel berg door.

In de namiddag van 7 maart 1945 bereikte de 9e gepantserde divisie onder leiding van Lt. Karl H. Timmermann de brug. Tot zijn verrassing was deze belangrijke brug nog intact.
Ondanks de moeite van de Duitsers, die tot twee keer toe probeerden de brug op te blazen, stond de brug nog overeind. Timmermann lichtte snel de bevelvoerders in en aan het einde van de dag, toen de geallieerden de Oostelijke over bereikten, was de brug stevig in Amerikaanse handen.

De Duitsers probeerden uit alle macht om de brug te vernietigen, maar slaagden hier niet in. Desondanks bleek de aangebrachte schade te groot; op 17 maart stortte de beschadigde brug in de rivier waarbij er onder de Amerikanen 30 doden en meerdere gewonden vielen.