Vanaf 4 september 1944 doken er massa’s mensen op aan de Onbekende soldaat. Sinds 1922 was dit dè plek bij uitstek van de herinnering aan de Eerste Wereldoorlog. Geen wonder dus dat een aantal Brusselaars er al op 11 november 1940 samentroepte voor een geïmproviseerde vaderlandslievende plechtigheid al eerste vorm van verzet tegen de bezetting.
De bezetter was nog niet goed weg of de mensen trokken dus naar de Onbekende soldaat. Op 4 september 1944 maakte generaal Piron er zijn opwachting. Vooraleer verder op te rukken richting Nederland defileerde de First Belgian Independant Brigade voor het Brusselse monument. De Onbekende soldaat was immers een van de meest bekende plekken van het Belgisch patriottisme, zoals voorheen het Martelarenplein.
De regering had in 1922 voor die plek gekozen in het kader van een lange traditie die terugging op de oorsprong van het land. De dappere strijd van het leger en het eerbetoon aan de ontelbare soldaten zonder graf werden hier gekoppeld aan de stichting van België , aan de strijders van 1830 en aan de grote principes van de grondwet. Het is vooral de onafhankelijkheid die hier centraal staat. Dat alles verklaart waarom België precies hier in 1944 a.h.w. herboren werd. De Belgische driekleur was alom tegenwoordig. Het was de eerste van een lange reeks plechtigheden in deze zin
Op 8 september was het de beurt aan de zopas uit Londen teruggekeerde regering om aan treden bij de Onbekende soldaat. Later zou deze plek die oorspronkelijk vooral bedoeld was als eerbetoon aan de militairen, ook de burgerlijke helden en slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog integreren. Belgische en buitenlandse verzetslui en weggevoerden werden er geëerd. De plek heeft op de dag van vandaag wel veel van haar aantrekkingskracht verloren, maar ze blijft toch een symbool. Jaarlijks wordt er op 11 november een plechtigheid gehouden voor de slachtoffers van alle conflicten waarbij België betrokken was.
Met de steun van de Federatie Wallonië-Brussel en in samenwerking met CEGE-SOMA.
