Nadat Sovjettroepen op 1 mei 1945 het Rijksdaggebouw hadden ingenomen, kwam de Duitse capitulatie in zicht. Op 2 mei ontving de Sovjet-Inlichtingendienst een radiobericht van het 56e Pantserkorps met het verzoek tot een wapenstilstand. Later die ochtend tekende de korpscommandant generaal Helmuth Weidling in Berlijn het bevel tot overgave.

Het Geallieerden Museum vertelt een uniek verhaal: van de Duitse nederlaag op het eind van de Tweede Wereldoorlog tot de splitsing van West- en Oost-Berlijn door de drie westerse bezettingsmachten en de Sovjet Unie. Berlijn werd het brandpunt van de Koude Oorlog.

Het leger van de Sovjet Unie veroverde Berlijn in april en mei 1945. Twee maanden later tokken ook de westerse geallieerde troepen de stad binnen. Op 4 juli namen de troepen van de VS officieel het bestuur over van hun bezettingszone in het zuidwesten van Berlijn. In september 1994, na bijna 50 jaar, trokken de geallieerde legers zich weer uit Berlijn terug.

Op 16 april 1945 vielen de Sovjettroepen de laatste Duitse verdedigingslinie aan, vlakbij de plaats Seelow, 70 km ten oosten van Berlijn. De Sovjets stuitten op onverwacht grote weerstand in de moerassen van de Oder en in de heuvels rond Seelow en leden grote verliezen.

Op 5 juni 1945 ontmoette het opperbevel van de westerse grootmachten hun collega’s van de Sovjet Unie voor het eerst. In Berlijn-Wendenschloss tekenden zij het Verdrag van Berlijn. Hierin verklaarden zij de totale overgave van Duitsland en regelden het oppergezag van de vier overwinnaars.

Op 25 augustus 1940 werd Berlijn voor de eerste keer door de Engelse RAF gebombardeerd. De geallieerden wilden koste wat kost de Duitsers in het hart treffen als vergelding voor de bombardementen op Londen. Vanaf 1944 werd Berlijn bijna elke dag bestookt, dag en nacht.