Bernard Montgomery był jednym z cieszących się najwyższą renomą generałów sił sprzymierzonych. Popularność zyskał po zwycięstwach w Afryce Północnej (El Alamein). Następnie, był dowódcą alianckich sił lądowych w Normandii, Holandii i północnych Niemczech. Podejmowane przezeń decyzje operacyjne, a także silna osobowość, sprawiały, że był postacią kontrowersyjną.
Bernard Law Montgomery (1887 – 1976), syn anglikańskiego pastora, był oficerem armii brytyjskiej już podczas I wojny światowej. Doświadczone na własnej skórze złe nawyki brytyjskiego dowództwa nauczyły go, jak prowadzić operacje efektywnie unikając niepotrzebnych strat. Zyskało mu to popularność wśród podkomendnych. Z drugiej strony, nieortodoksyjne poglądy i cięty, krytyczny język wywoływały nieprzychylność konserwatywnych przełożonych.
W 1940 r. Montgomery kierował udanym zaokrętowaniem 2. Korpusu podczas ewakuacji Dunkierki. Legenda ‘Monty’iego’ zrodziła się w Północnej Afryce, gdzie dowodząc 8. Armią pokonał siejący postrach Afrikakorps niemieckiego feldmarszałka Rommla w bitwie pod El Alamein w październiku 1942 r. Następnie wylądował na Sycylii, a latem 1943 r. we Włoszech.
Był dowódcą alianckich sił lądowych podczas operacji Overlord, począwszy od pierwszego lądowania aż do końca bitwy o Normandię. Podczas pozostałej części kampanii w północno-zachodniej Europie nadal odgrywał ważną rolę.
Niepowodzenie podjętej przez armię brytyjską i kanadyjską próby przerwania frontu niemieckiego oraz zamknięcia na czas kotła pod Falaise, wątpliwy sposób przedstawienia przezeń tych zdarzeń, a także różnice strategiczne doprowadziły do napięć między nim, a pozostałymi generałami alianckimi. We wrześniu 1944 r. Montgomery kierował operacją Market Garden w Holandii, po czym wprowadził swe oddziały do północnych Niemiec aż do ostatecznego pokonania Niemieckiej Rzeszy.
W dniu 1 września 1944 r. został awansowany do stopnia marszałka polowego, najwyższej szarży w armii brytyjskiej. Po wojnie zajmował szereg ważnych stanowisk, szczególnie w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO).
