Podczas kampanii we Włoszech Sergio Pivetta był kadetem alpejskich oddziałów Królewskiej Armii Włoch. W trakcie bitwy o Monte Cassino w 1944 roku jego batalion wyróżnił się odwagą podczas prób zdobycia strategicznej Monte Marrone. Po wojnie Pivetta otrzymał honorową rangę podpułkownika.

8 września 1943 roku, kiedy rozpoczęła się aliancka inwazja na Włochy, Sergio Pivetta był 21-letnim kadetem w Królewskiej Armii Włoch. Był on wolontariuszem w Batalionie Alpejskim Piemonte, jednostce włoskiej Pierwszej Grupy Zmotoryzowanej, włączonej do amerykańskiej 5 Armii. Wraz z tym batalionem wziął udział we włoskiej kampanii. Pivettą kierowało poczucie wojskowego honoru oraz pragnienie przyspieszenia wyzwolenia Północnych Włoch, gdzie przyszedł na świat.

Podczas bitwy o Monte Cassino w marcu 1944 roku jego batalion dotarł na szczyt Monte Marrone (1770 m), położonej nieco na wschód od Cassino, próbując przedrzeć się przez niemiecką Linię Gustawa. Wszystko na próżno. Alianci uważali Monte Marrone za „niezwyciężoną”, a Niemcy – za „niemożliwą do zdobycia”. Za swoje odważne działania Batalion Piemonte został odznaczony srebrnym Medalem za Męstwo Wojskowe.

Po wojnie Pivetta zrobił karierę cywilną, pracując jako nauczyciel uniwersytecki w zakresie wychowania fizycznego i sportu. Był autorem książek i artykułów, a także aktywnym członkiem stowarzyszeń weteranów Królewskiej Armii Włoch. W 1975 roku Pivetta opublikował „Tutto per l’Italia” – dziennik opisujący jego wojenne doświadczenia z lat 1942-1945. Tantiemy ze sprzedaży książki przeznaczył na sfinansowanie pomnika na szczycie Monte Marrone – sześciometrowego krzyża, nad którym wznosi się orzeł. W 1995 roku Sergio Pivetta otrzymał honorową rangę podpułkownika.