- Point of Interest
- Str. Vicinale di Vallevona, 81040 Rocca D'evandro CE, Italie
13 października 1943 roku Zjednoczone Królestwo Włoch wypowiedziało wojnę Niemcom; tym samym zostało ono uznane przez aliantów za państwo sojusznicze. Podczas bitwy o Monte Lungo, stoczonej między 8 a 16 grudnia 1943 roku, po raz pierwszy zaangażowano Armię Królewską, walczącą wraz z siłami alianckimi we Włoszech.
8 września 1943 roku rząd Włoch przystał na rozejm. Miesiąc później, 13 października, Zjednoczone Królestwo Włoch wypowiedziało wojnę Niemcom. Pod dowództwem generała Vincenzo Dapino we wrześniu 1943 roku utworzono nową brygadę, Pierwszą Grupę Zmotoryzowaną (I Raggruppamento Motorizzato). Brygadę tworzyło około 5000 żołnierzy. Głównymi jednostkami były 67 Pułk Piechoty Legnano, 51 Kadecki Pułk Bersalierów i 11 Pułk Artylerii. Brygadę przyłączono do amerykańskiej 5 Armii. Bojowo nastawiona, choć raczej słabo uzbrojona jednostka była odpowiedzialna za obronę wojskowego honoru Królewskiej Armii Włoch.
Pierwszej Grupie Zmotoryzowanej polecono zdobycie Monte Lungo podczas alianckiej ofensywy w dolinie San Pietro, prowadzonej między 8 a 16 grudnia 1943 roku. Górę okupowała niemiecka 15 Dywizja Grenadierów Pancernych; stanowiła ona także kluczowy punkt blokujący aliancki pochód na północ. 8 grudnia 1943 roku, pod osłoną porannej mgły, włoska brygada i jednostki amerykańskiego 2 Korpusu rozpoczęły natarcie. Tuż po opadnięciu mgły nacierający żołnierze zostali odsłonięci, a ich dawni niemieccy alianci zgotowali im śmiertelne powitanie. W tej pospiesznie zorganizowanej akcji Włosi odnieśli ciężkie straty – 47 ofiar śmiertelnych i 102 rannych. Pierwszy atak na Monte Lungo nie został zwieńczony sukcesem.
16 grudnia nastąpił powtórny atak. Dzięki starannemu przygotowaniu i wsparciu ciężkich bombardowań artyleryjskich sojusznicze siły zdobyły szczyt. Włoskie działania na Monte Lungo znacząco przyczyniły się do zniwelowania nieufności aliantów względem włoskich żołnierzy walczących po ich stronie.
