Reichstag został wzniesiony w latach 1884 – 1894 jako siedziba parlamentu Cesarstwa Niemieckiego i Republiki Weimarskiej. W czasie II wojny światowej budynek został poważnie uszkodzony. W 1994 r. rozpoczęto jego odbudowę i renowację. Dziś Reichstag służy jako siedziba Parlamentu Federalnego Niemiec.

Oryginalny budynek Reichstagu został zaprojektowany w 1884 r. przez architekta Paula Wallota. W 1894 r. budynek został otwarty jako siedziba sejmu Cesarstwa Niemieckiego. Po roku 1918 służył jako siedziba parlamentu Republiki Weimarskiej. Pożar gmachu Reichstagu w 1933 r. całkowicie zniszczył salę posiedzeń.

Winnym uznano holenderskiego komunistę Marinusa van der Lubbe i skazano go na śmierć. Adolf Hitler wykorzystał pożar jako pretekst do prześladowania przeciwników politycznych.
Budynek Reichstagu został poważnie uszkodzony w czasie II wojny światowej. Bitwa o zdobycie gmachu była jedną z ostatnich w operacji berlińskiej. Dwaj żołnierze uczestniczący w ataku na słynny budynek 30 kwietnia 1945 r. zatknęli na Reichstagu flagę radziecką. Scenę odtworzono 2 maja, dla celów propagandowych uwieczniając ją na fotografii.

W latach 1949 – 1999 niemiecki parlament, czyli Bundestag, miał swą siedzibę w Bonn. Po podziale miasta budynek Reichstagu znajdujący się w sektorze brytyjskim szybko stał się symbolem jedności Niemiec. Dlatego też Bundestag postanowił zachować gmach Reichstagu, który w czasie wojny uległ poważnym zniszczeniom. Zaniedbany i zrujnowany budynek został częściowo odbudowany w latach sześćdziesiątych.

Po zjednoczeniu Niemiec Bundestag postanowił ponownie przeznaczyć gmach na siedzibę parlamentu. W 1994 r. rozpoczęto odbudowę i renowację budynku według projektu słynnego architekta, Normana Fostera. Ponownie otwarty w 1999 r., Reichstag jest dziś siedzibą Parlamentu Federalnego Niemiec. Jego szklana kopuła jest otwarta dla zwiedzających.