W lipcu 1942 r. koszary w Dossin zostały przeznaczone na “Sammellager”, czyli obóz przejściowy dla Żydów, Romów i Sinti. Pomiędzy lipcem 1942r., a wrześniem 1944r. 25.482 Żydów oraz 352 Romów i Sinti zgromadzono tam, po czym przewieziono do Auschwitz-Birkenau i szeregu pomniejszych obozów koncentracyjnych. Dziś, Kaserne Dossin jest Miejscem Pamięci, Muzeum i Centrum Dokumentacji Holokaustu i Praw Człowieka.

Koszary Dossin zostały wzniesione w roku 1756 dla 2400 żołnierzy. Służyły wojsku. Służyły celom wojskowym do lipca 1942 r., gdy niemiecki okupant zamienił je w obóz przejściowy dla Żydów i Romów. Łącznie do Auschwitz-Birkenau i innych obozów trafiło stąd 25 484 Żydów oraz 352 Romów i Sinti. Mniej niż 5% z nich przeżyło wojnę.

We wrześniu 1944 r., po wyzwoleniu znacznej części Belgii, koszary Dossin stały się obozem internowania dla podejrzanych o kolaborację, którzy oczekiwali na proces.
Pięćdziesiąt lat po wojnie obiekt stał się Muzeum Deportacji i Ruchu Oporu. W roku 2011 cały kompleks otrzymał nazwę: Miejsce Pamięci, Muzeum i Centrum Dokumentacji Holokaustu i Praw Człowieka.

Muzeum przedstawa historię Holokaustu, okupacji niemieckiej, antysemityzmu i kolaboracji w Belgii. Holokaust przedstawiany jest z punkty widzenia sprawców i ofiar. Ofiary spoglądają na zwiedzających z ogromnych fotografii umieszczonych na ścianach. Dzięki temu odzyskują tożsamość, w odróżnieniu od prześladujących ich mas.

Muzeum opowiada nie tylko dzieje II wojny światowej, lecz sięga dalej. Wychodząc z przykładu Holokaustu analizowane są ponadczasowe mechanizmy presji grupy i zbiorowej przemocy, które w sprzyjajacych warunkach mogą doprowadzić do masowych mordów i ludobójstwa. Czyni to z Dossin także muzeum masowej przemocy. Centrum Dokumentacji posiada zbiór dokumentów należących do 4400 wywiezionych Żydów: listów, dowodów tożsamości oraz pozwoleń na pracę.