Kompleks Kwatery Clay’a został zbudowany dla Niemieckich Sił Powietrznych przed II wojną światową. Rząd wojskowy USA przejął kompleks w 1945 r. i przeznaczył go na biura gubernatora wojskowego, generała Luciusa Clay’a, który pomagał przy odbudowie Berlina i kierował słynnymi operacjami mostu powietrznego w okresie radzieckiej blokady miasta (1948-1949).

4 lipca 1945 r. oddziały amerykańskie weszły do Berlina i zajęły przydzielony in sektor w południowo-zachodnim Berlinie. Kwaterę założono w liczącym 85.000 metrów kwadratowych kompleksie 3. okręgowego sztabu Niemieckich Sił Powietrznych przy Kronprinzenallee w Berlinie-Zehlendorf. Kompleks został zbudowany w latach 1935 – 1937 i był jednym z pierwszych monumentalnych obiektów zaprojektowanych po przejęciu władzy przez nazistów. W czasie bitwy o Berlin budynki uległy jedynie nieznacznym uszkodzeniom.

W kompleksie mieściły się także biura amerykańskiego gubernatora wojskowego, generała Luciusa Clay’a, który pomagał kierować odbudową miasta i odegrał kluczową rolę podczas radzieckiej blokady Berlina w latach 1948-1949 i założeniu mostu powietrznego, który miał łagodzić jej konsekwencje. Po zdjęciu blokady aleję Kronprinzenallee, przy której mieścił się kompleks, przemianowano na jego cześć na Clayallee. Od 1952 r. kompleks znany był pod nazwą Berlińskiego Sztabu Głównego, zaś później jako Sztab Amerykańskiej Brygady Berlińskiej. Po śmierci Clay’a, dnia 12 maja 1979 r. w trzydziestą rocznicę zdjęcia blokady berlińskiej kompleks przemianowano na Kwaterę generała Luciusa D. Clay’a. Obiekt służył też amerykańskiej komendanturze miasta oraz Misji USA – konsularnego wydziału Ambasady USA w Bonn.

Po wycofaniu się sił alianckich w 1994 r. na miejscu pozostał konsulat amerykański. Dziś w znacznej części kompleksu mieszczą się ekskluzywne mieszkania i apartamenty.