17 grudnia 1944 r. koło skrzyżowania dróg pod Baugnez koło Malmedy niemiecka grupa bojowa Peipera zabiła 84 amerykańskich jeńców wojennych. Masakra ta była jedną z wielu zbrodni wojennych popełnionych przez żołnierzy Peipera w tych dniach.

Niedługo wcześniej Hitler rozpoczął w Ardenach swoją ostatnią ofensywę. Rozpoczęte w grudniu 1944 r. uderzenie było desperacką próbą przebicia się od Luksemburga do Antwerpii. Celem zgrupowania podpułkownika Peipera z 1 Dywizji Pancernej SS było opanowanie mostów na Moze i dotarcie do Antwerpii. W trakcie uderzenia Niemcy natknęli się na amerykański 285 batalion obserwacyjny artylerii, który zmierzał do 7 Dywizji Pancernej w St Vith. Słabo uzbrojeni Amerykanie pojęli, że ich sytuacja jest beznadziejna, i postanowili kapitulować.

Około 120 amerykańskich jeńców zgromadzono koło Baugnez na przydrożnej łące. Z nieznanego do dzisiaj powodu Niemcy nagle otworzyli do jeńców ogień, zabijając 84 z nich.
Podczas niemieckiej ofensywy w Ardenach miały miejsce inne mordy na jeńcach wojennych, później zaś też na belgijskich cywilach. Do zbrodni doszło w Bande, Noville, Stavelot, Bourcy, Houffalize, Cheneux, La Gleize, Stoumont, w rejonie Stavelot i Trois-Ponts, w Lutrebois i Petit Their.

W 1946 r. domniemanych sprawców masakry pod Baugnez postawiono przed Trybunałem Wojskowym w Dachau. Proces w sprawie “Masakry w Malmedy” dotyczył wszystkich zbrodni, o które oskarżono grupę bojową Peipera. Przed sądem stanęło ponad 70 oskarżonych. Ogłoszono 43 wyroki śmierci, jednak żadnego nie wykonano. 22 oskarżonych skazano na dożywocie.