- Muzeum
- Rue de l'Abri, 67690 Hatten, France
- https://www.tourisme-alsace.com/fr/269000129-Musee-de-lAbri.html
- +333 88 80 14 90
Muzeum L’abri de Hatten poświęcone jest niewinnym cywilom, a także amerykańskim i niemieckim żołnierzom poległym w bitwie pod Hatten. Amerykański generał Devers nazwał ją “jedną z największych bitew obronnych w czasie wojny”. Odwiedź muzeum i doceń wolność oraz spokój, którymi możemy się teraz cieszyć.
13 grudnia 1944 roku obywatele Hatten i Rittershoffen, bliźniaczych społeczności w północnej Alzacji, radowali się, widząc wycofujące się wojska niemieckie. 7 stycznia 1945 roku luterański pastor pobłogosławił ich: “Do zobaczenia za tydzień w niedzielę, jeśli Bóg da”. Dwa dni później Niemcy rozpoczęli Operację Nordwind, jedną z ostatnich ofensyw na Zachodzie. Pułkownik von Luck, dowodzący wojskami niemieckimi podczas ataku na Hatten, opisał bitwę jako “jedną z najtrudniejszych i najbardziej kosztownych bitew, jakie kiedykolwiek stoczono na froncie zachodnim.” Przez dwa tygodnie walki toczyły się w każdym domostwie. Po starciach pozostały olbrzymie straty w ludności cywilnej, stosy gruzu i dymiące kadłuby czołgów porozrzucane po sąsiednich polach.
50 lat później, w podziemnych barakach Linii Maginota przeznaczonych wówczas dla francuskich żołnierzy, otwarto muzeum L’Abri de Hatten. Dwudziestu ośmiu pomieszczeniom w barakach przywrócono wygląd sprzed wojny, a pozostałe poświęcone są aspektom dotyczącym Hatten w okresie II wojny światowej. Muzeum przybliża historię ewakuacji ludności we wrześniu 1939 roku, życie pod rządami nazistów oraz “germanizację” Alzacji. Na jego terenie znajdują się także pozostałości niemieckiego myśliwca ME 262 – pierwszego operacyjnego odrzutowca – który rozbił się na polu nieopodal. Ponadto w muzeum eksponowane są także fotografie przedstawiające zdarzenia z Operacji Nordwind. Przybliża ono także historię ludności cywilnej, której dwutygodniowe walki udało się przetrwać w piwnicach.
Mniejszy budynek muzeum poświęcony jest historii “Malgré-nous”. Malgré-nous to miejscowi mężczyźni, których wcielono wbrew ich woli do niemieckiej armii. Naziści postrzegali ich bowiem jako Niemców, skoro ich zdaniem Alzacja była terytorium niemieckim.