Nekropolia Narodowa jest miejscem wiecznego spoczynku 1601 francuskich żołnierzy poległych podczas walk o obszar Colmar. W pobliżu cmentarza wzniesiono pomnik upamiętniający amerykańskie wojska walczące tu pod francuskim dowództwem.

Na początku 1945 roku wojska niemieckie i siły aliantów stoczyły serię zaciekłych walk, znanych jako walki o przyczółek Colmar. Między listopadem 1945 a lutym 1945 roku siły niemieckie dominowały na tym obszarze, który naruszał linie umocnień aliantów.

Wzgórza Sigolsheim, na których znajdują się nekropolia i pomnik, były wówczas niemym świadkiem ciężkich starć. Wojska niemieckie nadały im nawet nazwę “Blutberg” (Krwawa Góra). Wzgórze umożliwiało obserwację większości położonego poniżej terenu, dlatego należało za wszelką cenę go bronić. Niemieckie siły stawiały opór, ale utraciły ziemię w chwili, gdy dowodzący nimi major Vonalt uciekł z miejsca walki. Do tamtego momentu większość wiosek położonych u podnóża wzgórz zdołało obrócić się w ruiny.

Tę odpowiednią lokalizację dla umiejscowienia cmentarza wybrali generałowie de Lattre i Guillaume, prezes Stowarzyszenia “Ren i Dunaj”. Nekropolia jest miejscem wiecznego spoczynku 1601 żołnierzy francuskiej 1 Armii. W 48 rzędach, na 4,52 akrach pochowano: 792 muzułmanów, 773 chrześcijan i 19 żydów. Wdowa po generale de Lattre była obecna podczas inauguracji w dniu 2 maja 1965 roku.

Napis przy wejściu głosi: Na tych zboczach Wogezów, na tych alzackich równinach, w gęstym śniegu i niskich temperaturach żołnierze z Francji, Afryki oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, pod dowództwem generała de Lattre de Tassigny, zwyciężyli po zaciekłych walkach w bitwie o Colmar – 20 stycznia – 9 lutego.

Nad cmentarzem góruje pomnik wzniesiony przez Stowarzyszenie “Ren i Dunaj”, oddający honor amerykańskim oddziałom walczącym pod francuskim dowództwem o wyzwolenie obszaru Colmar. Został on odsłonięty 13 maja 1995 roku.