Cmentarz La Cambe leży w pobliżu Plaży Omaha. Mieszcząc około 21.200 grobów, jest to największy i najlepiej znany niemiecki cmentarz wojskowy w Normandii. W przeciwieństwie do cmentarzy alianckich, założenie jest proste i wstrzemięźliwe tworząc atmosferę surowości, która nawołuje żywych do życia w pokoju.

Spośród sześciu niemieckich cmentarzy wojskowych w Normandii ten w La Cambe, mieszczący 21.200 grobów, jest największy i najlepiej znany. Pozostałe cmentarze niemieckie to (w kolejności ich znaczenia): Champigny/Saint-André-de-l’Eure, Mont-de-Huines, Marigny, Orglandes oraz Saint-Désir-de-Lisieux. Łącznie, ziemia normandzka kryje szczątki 80.000 żołnierzy niemieckich. Niektórzy z nich zginęli jeszcze przed bitwą o Normandię, inni zmarli w niewoli później.

Cmentarz La Cambe datuje się wstecz do lata 1944 r., kiedy to Armia Amerykańska założyła dwa tymczasowe miejsca pochówku na polu bitwy pod wioską La Cambe: jeden dla żołnierzy amerykańskich, drugi dla Niemców.

Po wojnie, Komisja ds. Amerykańskich Pomników Bitewnych podjęła decyzję o zgromadzeniu szczątków żołnierzy z USA na cmentarzu w Saint-Laurent-sur-Mer. W latach 1950-tych zarządzanie cmentarzami niemieckimi powierzono Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge, prywatnej organizacji humanitarnej. Rząd Federalnej Republiki Niemiec przekazał jej opiekę nad Niemcami poległymi podczas wojny za granicą zgodnie z mottem ‘Versöhnung über den Gräbern’ („pojednanie nad grobami”). W 2009 r. z inicjatywy międzynarodowej zakończono tu nasadzenia 1.200 klonów tworzących parku pokoju.

Podobnie jak pozostałe cmentarze niemieckie z czasów obu wojen światowych, La Cambe odzwierciedla status pokonanych. W przeciwieństwie do cmentarzy alianckich, krzyże i tablice nagrobne są z ciemnego kamienia zgodnie z ustaleniami przyjętymi jeszcze w traktacie wersalskim z 1919 r. dla cmentarzy z I wojny światowej. Idylliczny dziś charakter cmentarzy nawołuje odwiedzających do życia w pokoju.