Cesarz niemiecki Wilhelm II zbudował pałac Cecilienhof dla swego syna, księcia Wilhelma i jego żony, księżniczki Cecilie. Był to ostatni pałac wzniesiony przez dynastię Hohenzollernów, która rządziła w Niemczech do 1918 r. Miejsce to stało się znane na świecie dzięki konferencji w Poczdamie, która odbyła się tu w 1945 r.

W lipcu i sierpniu 1945 r. w pałacu Cecilienhof w Poczdamie tuż pod Berlinem odbyła się ostatnia konferencja aliantów podczas II wojny światowej. Ostatni cesarz Rzeszy Niemieckiej, Wilhelm II, zbudował pałac Cecilienhof dla swego najstarszego syna, księcia Wilhelma (1882 r. – 1951 r.). Jego nazwa wywodzi się od młodszej żony Wilhelma, księżniczki Cecilie (1886 r. – 1954 r.). Był to ostatni pałac wniesiony przez ród Hohenzollernów, którzy rządzili w Prusach i Niemczech do listopada 1918 r.

Projekt pałacu inspirowany był angielskim stylem Tudorów, czego wyrazem są ściany szachulcowe, cegła i liczne dekoracyjne kominy. Zastosowanie tych tradycyjnych elementów wpisało pałac w malownicze otoczenie. Aby stworzyć wrażenie mniejszych niż rzeczywiste rozmiarów budowli (176 pokoi), poszczególne elementy budynku sprytnie zgrupowano wokół kilku dziedzińców.

Choć wykorzystanie pałacu na miejsce konferencji poczdamskiej w 1945 r. pociągnęło za sobą drastyczne zmiany umeblowania i wystroju kilku pałacowych pokoi, nawet dziś, 70 lat po konferencji, pałac Cecilienhof sprawia wrażenie autentyczności, dzięki czemu łatwo tu sobie wyobrazić ważne wydarzenia z lata 1945 r. Stałej ekspozycji w pałacu Cecilienhof nadano ostatnio nowy kształt. Wyposażenie i umeblowanie pokoi pozostało zasadniczo niezmienione, natomiast zmieniono sposób prezentacji historycznych wydarzeń według nowego projektu i rozszerzając wystawę na wszystkie pałacowe pokoje. Bogactwo historycznych fotografii i różnorodność informacji dają żywy obraz wydarzeń, które miały miejsce podczas konferencji.