Jesienią i zimą z 1944 r. na 1945 r. w lasach Huertgen rozegrała się długa i krwawa bitwa. 3.001 ofiar tych zażartych bojów, w większości Niemców, znalazło miejsce spoczynku na Cmentarzu wojennym w Huertgen.

Jesienią i zimą z 1944 r. na 1945 r. rozegrała się najdłuższa bitwa II wojny światowej na ziemiach niemieckich. Wraz z nią, wojna rozpętana przez reżim niemiecki wróciła do Niemiec. Liczba poległych po obu stronach była wysoka.

Na cmentarzu wojennym w Huertgen leży 3.001 ofiar tych walk, głównie Niemców. Około 500 ciał nie zidentyfikowano. Wśród poległych Niemców jest nieco ponad sto osób, członków “Zespołu poszukiwawczo-rozbrojeniowego”, które straciły życie po wojnie w operacjach usuwania niewybuchów, albo ciał z terenów leśnych.

Cmentarz założono w latach 1951 / 1952, a otwarto 17 sierpnia 1952 r.
W 1994 r., w pięćdziesiątą rocznicę D-Day, a więc lądowania aliantów w Normandii, weterani 4. Dywizji Piechoty USA odsłonili tablicę pamiątkową ku czci porucznika Friedricha Lengfelda, który próbował ratować rannego żołnierza amerykańskiego, leżącego na polu minowym za cenę własnego życia. Tablica pamiątkowa znajduje się przy wejściu na cmentarz.