Terwijl de geallieerden oprukten naar de stad Falaise, werd het front versterkt vanuit het noorden door de aankomst van de 1e Belgische Infantrie Brigade. Deze bestond uit 2.200 man (inclusief 350 uit Luxembourg) en 500 voertuigen. Ze landde op 8 augustus in Courseulles en Arromanches. De eenheid was in 1943 door de verbannen Belgische premier in Engeland samengesteld. De brigade herenigde de verschillende Belgische grondeenheden die over het Britse leger verdeeld en verspreid waren: overlevers van 1940, vrijwilligers uit de koloniën en legionairs uit Noord-Afrika. De bevelhebber was Jean-Baptiste Piron, voormalig soldaat uit de Eerste Wereldoorlog en Belgisch legerofficier in 1940. Hij werd gevangen genomen door de Duitsers, ontsnapte en vluchtte naar Engeland.

De vuurdoop van de brigade vond plaats op 16 augustus 1944 ten oosten van de Orne in een sector bezet door de 6e Britse Luchtlandingsdivisie. Omgekomen in Sallenelles tijdens de aanval, werd soldaat Edward Gerard het eerste Belgische slachtoffer in Normandië. Terwijl Falaise verder omsingeld werd startte Operatie Paddle (met als doel het bereiken van de Seine) vanuit de rechteroever van de Orne. Britse en Canadese troepen rukte op door de Pays d’Auge. Terwijl de brigade van kolonel Piron oprukte langs de kust van Calvados, bevrijdde het de stadjes Franceville en Varaville. De stadjes Cabourg, Dives, Houlgate, Villers-sur-Mer, Deauville, Trouville en Honfleur werden bevrijd tussen 21 en 24 augustus. Verenigd met de 49e Infanterie Divisie op 26 augustus, stak de brigade drie dagen later de Seine over. De eenheid deed echter niet mee met de belegering van Le Havre door de geallieerden. Op 2 september bereikte ze Brussel, en op 4 september ging de Brigade van Piron de Belgische hoofdstad binnen. In totaal zijn er in tien dagen van strijd 27 man omgekomen in Normandië.