Terwijl het grootste gedeelte van Zuid-Nederland was bevrijd, bleef het noordelijk deel tot mei 1945 in handen van de Duitsers. De geallieerden hadden als hoogste prioriteit om de Rijn over te steken en Duitsland binnen te trekken. Alle aandacht ging uit naar de laatste Duitse verdedigingslinie, de Siegfriedlinie of Westwall, parallel aan de Rijn.

In maart 1945 doorbraken de geallieerden de Duitse verdediging en trokken de Rijn over. De geallieerden werden in drie groepen verdeeld. Twee groepen trokken verder Duitsland in, terwijl de derde groep met een rondtrekkende beweging Nederland bevrijdde vanuit het oosten. Er ontstond een bijzondere situatie, Noord-Nederland werd bevrijd vanuit Duitsland.
Hoewel het Duitse leger in het nauw zat, voorzagen de geallieerde bevelhebbers de nodige problemen. Het Nederlandse landschap met zijn vele rivieren, kanalen en waterwegen werkte in het voordeel van de verdedigende troepen.

Het Canadese 1e Leger kreeg de taak om het noorden van Nederland te bevrijden. Het Britse 30e Leger en de Poolse 1e Pantserdivisie leverden steun. De gevechten in deze laatste fase van de oorlog verliepen grillig. Hier en daar boden de Duitsers fel weerstand, terwijl zij zich elders overgaven. De overheersende gedachte van de geallieerde soldaten was om in de laatste weken van de oorlog niet te sneuvelen.