De door de Geallieerden bestookte en de facto aan de grenzen van Normandië in de zgn. Falaise pocket overwonnen nazi-legers begonnen in de  avond van 17 augustus 1944 aan een algemene terugtocht . Hun doel was het Reich te bereiken … en in de versterkte stellingen van de Westwall  op adem te komen en er zich te hergroeperen.  Maar tijdens hun terugtocht werd een deel van de troepen aan de Frans-Belgische grens  door de snelle US divisies ingehaald en omsingeld. Dat liep uit op de slag  van de zgn. Mons pocket.

Een beetje gretig  « klein Stalingrad » genoemd, zouden deze tamelijk verwarde gevechten van  2 – 6 september beter de “slag van de  Borinage » heten, in die mate dat het niet om de hoofdstad van Henegouwen ging maar de omringende industriële zone tot aan het woud van Mormal. Het was daar dat zich een enorme “zak” had gevormd met  70.000 Duitsers van verschillende zich ongeordend terugtrekkende eenheden afkomstig van 2 legers en 18 divisies. Hij was begin september ’44  ontstaan onder de druk van  het XIXe en het  Ve US korps van het 1e leger van  Hodges.  Ondanks hun strategisch onhoudbare positie en een absolute geallieerde overmacht in de lucht konden toch de helft van de nazi-manschappen  in de  “zak” ontsnappen in oostelijke richting. Het ” slot” van Bergen was niet helemaal gesloten…   Wat er ook van zij, de groeiende desorganisatie van de Wehrmacht  en de efficiënte Amerikaanse luchtaanvallen te Goegnies-Chaussée op 3 september resulteerden in de vernietiging van lange Duitse voertuigkolonnes met minieme verliezen … bij de Amerikanen.

Voor de Duitse  Landsers was het resultaat van 4 of 5 dagen strijd tragischer. Meer dan 25.000 man, waaronder 4 generaals, werd gevangen genomen en er sneuvelden 3.500 soldaten. De Amerikaanse verliezen waren bijzonder licht als gevolg van een onbestaande Luftwaffe en de chaos van de Duitse aftocht.  De 3e US pantserdivisie telde slechts 57 gesneuvelden terwijl er bij de 1e infanteriedivisie  “slechts” 32 doden vielen. Het kwam er eigenlijk op neer dat de Amerikaanse luchtmacht met haar P47 « Thunderbolt » het vuile werk had opgeknapt terwijl de grondtroepen met de kanonnen van de « Shermans » en de hulp van het lokale verzet de rest deden.

Met de steun van de Federatie Wallonië-Brussel en in samenwerking met CEGE-SOMA.