Podczas niemieckiego szturmu na Westerplatte Mieczysław Słaby był odpowiedzialny za opiekę nad rannymi. Mimo ekstremalnych warunków udało mu się utrzymać wszystkich rannych przy życiu aż do kapitulacji. Po wojnie Słaby padł ofiarą prześladowań komunistycznych i zmarł w więzieniu.

Mieczysław Słaby urodził się 9 grudnia 1905 r. w Przemyślu. W 1933 r. ukończył Wydział Lekarski na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W dniu 4 sierpnia 1939 r. dostał przeniesienie do Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte.

Podczas wrześniowego ataku w 1939 r. niemiecki ostrzał artyleryjski zniszczył niemal cały sprzęt lazaretu garnizonowego. Słaby zmuszony był sięgać po najbardziej prymitywne i improwizowane metody opatrywania ran. Na przykład, operację zszycia porwanych mięśni na por. Pająku przeprowadził bez znieczulenia posługując się zwykłymi nożyczkami do paznokci. Mimo katastroficznych warunków higienicznych w suterenie koszar, wszyscy ranni przeżyli aż do kapitulacji.

Po kapitulacji kapitan Słaby znalazł się w Stalagu IA (obozie jenieckim) w Klien Dexen w pobliżu Königsberga (dziś Obwód Kaliningradzki), gdzie pełnił funkcję lekarza obozowego. Opiekował się licznymi jeńcami i przymusowymi robotnikami ratując życie wielu osobom. Po wojnie Słaby dostał przydział do Wojsk Ochrony Pogranicza, gdzie otrzymał awans do stopnia majora. W 1947 r. został podstępnie aresztowany, fałszywie oskarżony o szpiegostwo i osadzony w krakowskim więzieniu na Montelupich. Najprawdopodobniej poddany torturom, rozchorował się poważnie i zmarł. Został pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie.

Słaby został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.