- Point of Interest
- Am Neuen Garten, Potsdam, Allemagne
Latem 1945 r. historię świata pisano w Poczdamie pod Berlinem. Przywódcy rządów trzech zwycięskich mocarstw spotkali się osobiście, by ustalić nowy porządek w Europie i w Niemczech. Uzgodnienia wypracowane na konferencji ujęto w umowie poczdamskiej.
Latem 1945 r. historię świata pisano w pałacu Cecilienhof w Poczdamie leżącym na południowy zachód od Berlina. Wraz z ustaniem działań wojennych w Europie przywódcy rządów trzech zwycięskich mocarstw, Harry Truman, Winston Churchill (zastąpiony później przez Clementa Attlee) i Józef Stalin, spotkali się osobiście, by ustalić nowy porządek w Europie i Niemczech. „Wielka Trójka” uzgodniła polityczne zasady sprawowania rządów w Niemczech w okresie okupacji: decentralizację, demilitaryzację, denazyfikację i demokratyzację. Granica niemiecko-polska miała zostać przesunięta ku zachodowi do linii Odra-Nysa, choć ustalenie jej ostatecznego przebiegu miało nastąpić później, podczas konferencji pokojowej.
Postanowiono także zaprzestać dalszych wysiedleń ludności niemieckiej z Polski, Czechosłowacji i Węgier, a także zapewnić zorganizowane transporty do Niemiec.
Ustalono, że każde okupujące mocarstwo miało uzyskać reparacje wojenne z własnej strefy okupowanej. Ponieważ rozwiązanie to nie zadowalało Związku Radzieckiego, ustalono, że otrzyma dodatkowe reparacje z zachodnich stref okupacyjnych.
Choć Francja była informowana o ustaleniach poczdamskich, sama nie uczestniczyła w procesie podejmowania decyzji. Dnia 7 sierpnia 1945 r. rząd francuski przystąpił do umowy poczdamskiej, choć z pewnymi zastrzeżeniami do szeregu punktów.
Konferencja poczdamska ujawniła, że koniec wojny oznaczał również koniec wspólnej polityki Aliantów z czasu wojny i początek nowych konfliktów. W czasie „zimnej wojny” wielokrotnie powracano do dyskusji o tym, jak należy interpretować umowę poczdamską.
