Na Radzieckim Cmentarzu z II Wojny Światowej Simmerath-Rurberg leży 2.322 obywateli Związku Radzieckiego. Pięćdziesięciu pięciu ma osobne groby, pozostali leżą w grobach masowych. Jedynie niewielka cząstka znana jest z imienia i nazwiska. Niemal wszyscy tu pogrzebani byli jeńcami wojennymi lub przymusowymi robotnikami.

Łącznie około 760.000 obywateli Związku Radzieckiego zostało pochowanych w Niemczech w wyniku II wojny światowej. Większość z nich to żołnierze Armii Radzieckiej i robotnicy przymusowi. Radziecki Cmentarz z II Wojny Światowej Simmerath-Rurberg kryje ciała 2.322 osób – mężczyzn, kobiet i dzieci. Zaledwie pięćdziesięciu pięciu z nich leży w indywidualnych grobach, pozostali pochowani są w grobach masowych. Jedynie niewielka cząstka znana jest z imienia i nazwiska. Tu, w Simmerath-Rurberg, niemal wszyscy pochowani byli jednocześnie jeńcami wojennymi lub przymusowymi robotnikami. Zmarli wskutek warunków panujących w obozach pracy lub w alianckich nalotach bombowych.

Po wojnie na terenie całych Niemiec powstało wiele małych radzieckich miejsc pochówku. Narodowy Związek Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge połączył 38 takich cmentarzy z okolic Monschau, Erkelenz, Geilenkirchen, Aachen, Jülich, Düren i Schleiden w Niemczech oraz Rurberg w Belgii. Większość zmarłych przewieziono z Düren, gdzie podczas wojny zmarło 1.522 przymusowych robotników zatrudnionych w zakładach zbrojeniowych. Cmentarz Simmerath-Rurberg został oficjalnie otwarty w 1961 r.