Operatie Veritable begon op 8 februari 1945. De operatie werd uitgevoerd door Britse en Canadese troepen die samen met de Amerikanen (operatie Grenade) de ingegraven Duitse soldaten moesten omsingelen om vervolgens als een soort tang de Duitsers in te sluiten en klem te zetten. De Canadese en Britse troepen vormden de noordelijke kant van de tang en de Amerikaanse troepen de zuidelijke kant. Door de dammen van de rivier de Roer (niet te verwarren met de Ruhr aan de andere kant van de Rijn) open te breken, voorkwam het Duitse leger dat het werd omsingeld. Door overstromingen werd de rivier op sommige plekken wel twee kilometer breed. De Amerikaanse soldaten moesten hun aanval daardoor uitstellen, zodat de Canadese en Britse troepen er alleen voor stonden.

Vanaf het begin van het offensief bezorgden slechte weersomstandigheden de geallieerden grote moeilijkheden in hun strijd tegen de Duitsers. Generaal Horrocks, die de Britse troepen leidde, zei later over de strijd: “wat zo frustrerend was, was dat de hele operatie zo gemakkelijk zou zijn verlopen als het gewoon was blijven vriezen.” De dooi maakte van de bevroren grond een modderpoel. Alsmaar aanhoudende regen en het doorbreken van de oevers van de Rijn verergerden de situatie nog eens. Hierdoor kwamen de geallieerden maar langzaam vooruit en konden ze het voordeel van grotere aantallen soldaten en betere uitrustingen niet volledig uitbuiten. Op 23 februari had het water zich voor de Amerikaanse troepen voldoende teruggetrokken om eindelijk de rivier over te steken en tot de aanval over te gaan. Volgens de Amerikaanse generaal Dwight D. Eisenhower was operatie Veritable “een van de felste en meest heftige campagnes van de oorlog” en “een bittere strijd van uithoudingsvermogen tussen de geallieerden en de Duitsers.”